polsko » niemiecki

piegus <D. ‑a, l.mn. ‑y> [pjegus] RZ. r.m. pot.

pienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pjeɲe] RZ. r.n. zwykle l.mn. podn. (śpiew)

pierw [pjerf] PRZYSŁ. przest (najpierw)

pieśń <D. ‑śni, l.mn. ‑śni> [pjeɕɲ] RZ. r.ż.

2. pieśń LIT. (wiersz liryczny):

Gedicht r.n.

pięta <D. ‑ty, l.mn. ‑ty> [pjenta] RZ. r.ż.

2. pięta NAUT.:

Ankerende r.n.

pieron [pjeron] RZ. r.m.

pieron → pierun

Zobacz też pierun

I . pierun <D. ‑a, l.mn. ‑y [lub ‑i]> [pjerun] RZ. r.m. REG t. żart. (wyzwisko)

du Mistkerl! r.m. pej. pot.

II . pierun [pjerun] PRZYSŁ. REG (szybko)

pieróg <D. ‑roga, l.mn. ‑rogi> [pjeruk] RZ. r.m.

2. pieróg HIST. (kapelusz):

Dreispitz r.m.

I . pierun <D. ‑a, l.mn. ‑y [lub ‑i]> [pjerun] RZ. r.m. REG t. żart. (wyzwisko)

du Mistkerl! r.m. pej. pot.

II . pierun [pjerun] PRZYSŁ. REG (szybko)

pierze <D. ‑rza, bez l.mn. > [pjeʒe] RZ. r.n.

1. pierze (pióra ptaków):

Gefieder r.n.

2. pierze (wypełnienie pościeli):

Federn r.ż. l.mn.

3. pierze żart. (rzadkie włosy):

piesek <D. ‑ska, l.mn. ‑ski> [pjesek] RZ. r.m.

1. piesek zdr. od pies

kleiner Hund r.m.
Schoßhund r.m.
Hündchen r.n.

2. piesek (zabawka):

Zobacz też pies

pies <D. psa, l.mn. psy> [pjes] RZ. r.m.

1. pies ZOOL.:

Hund r.m.
sie leben wie Hund und Katze r.ż. pot.
Hundewetter r.n. pot.
Sauwetter r.n. pot.
weder Fisch r.m. noch Fleisch r.n. pot.
kein Schwein r.n. [o. Schwanz r.m. ] hat Interesse pot.
Mist! pot.
pocałuj psa w nos! pot.
nie dla psa kiełbasa przysł.

2. pies pej. pot. (podły człowiek):

ty psie!
du Hund! pej. pot.

I . pieszy [pjeʃɨ] PRZYM.

1. pieszy (przeznaczony nie dla pojazdów):

Fuß-

2. pieszy (odbywany na piechotę):

3. pieszy (należący do piechoty):

Infanterie-

II . pieszy <D. ‑szego, l.mn. piesi> [pjeʃɨ] RZ. r.m. odm. jak przym. (osoba)

pieter <D. ‑tra, bez l.mn. > [pjeter] RZ. r.m.

piewik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [pjevik] RZ. r.m. ZOOL.

piecyk <D. ‑a, l.mn. ‑i> [pjetsɨk] RZ. r.m.

2. piecyk pot. → piekarnik

Zobacz też piekarnik , piec , piec

piekarnik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [pjekarɲik] RZ. r.m.

I . piec2 <piecze> [pjets] CZ. cz. przech.

1. piec < f. dk. u‑> (poddawać działaniu temperatury):

2. piec tylko ndk. (sprawiać ból):

II . piec2 <piecze> [pjets] CZ. cz. nieprzech. <f. dk. po‑>

III . piec2 <piecze> [pjets] CZ. cz. zwr.

1. piec < f. dk. u‑> <[lub po‑]>:

2. piec < f. dk. po‑> (odczuwać gorąco):

sich B. in [o. von] der Sonne braten lassen pot.

piecza <D. ‑czy, bez l.mn. > [pjetʃa] RZ. r.ż. podn.

piegża <D. ‑ży, l.mn. ‑że> [pjegʒa] RZ. r.ż. ZOOL.

pielić [pjelitɕ] CZ.

pielić → pleć

Zobacz też pleć

pleć <pieli; f. dk. wy‑ [lub po‑]> [pletɕ] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski