W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „wylali“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

wydalić
wypalać: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
wylać
wylatać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
wyłazić: czasownik nieprzechodni
wylepiać: czasownik przechodni
wyląg
wyłaz: rzeczownik
wylec
wylew: rzeczownik
wylęg: rzeczownik
wylot: rzeczownik
wyleźć

Widzisz podobne wyniki: wypalić , wydalić , wylać , wylepić , wyłazić , wylatać , wyleźć , wylot , wylęg , wylew , wylec , wyłaz i wyląg

wydalić [vɨdalitɕ]

wydalić f. dk. od wydalać

Zobacz też wydalać

wydalać <‑la; f. dk. wydalić> [vɨdalatɕ] CZ. cz. przech.

1. wydalać st. urz. (usunąć):

wydalić kogoś ze szkoły

jdn [von] der Schule verweisen

2. wydalać zwykle cz. ndk. BIOL.:

wydalać

ausstoßen

wydalać

ausscheiden

I . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

II . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] f. dk. CZ. cz. nieprzech.

1. wypalać:

wypalać (strzelić) (broń)

losfeuern pot.

2. wypalać tylko dk. pot. (udać się):

wypalać

klappen

wypalać

hinhauen pot.

twój pomysł nie wypalił

deine Idee r.ż. hat nicht funktioniert

ten plan nie wypali

dieser Plan r.m. wird nicht aufgehen

jeszcze nie wiem, czy ten wyjazd wypali

ich weiß noch nicht, ob die Reise r.ż. zustande kommt

3. wypalać tylko dk. pot. (powiedzieć):

wypalić komuś prosto z mostu

jdm frei [o. frisch] von der Leber weg erzählen pot.

wypalić z grubej rury

kein Blatt vor den Mund nehmen

III . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

wypalać (nadwerężyć siły) (człowiek)

sich B. völlig verausgaben

wypalać (nadwerężyć siły) (człowiek)

ausgebrannt sein

wylać [vɨlatɕ]

wylać f. dk. od wylewać

Zobacz też wylewać

I . wylewać <‑wa; f. dk. wylać> [vɨlevatɕ] CZ. cz. przech.

1. wylewać (usuwać):

wylewać pomyje

ausgießen

wylewać pomyje

wegschütten

wylać dziecko z kąpielą

das Kind mit dem Bade ausschütten przen.

wylać morze atramentu

viel Tinte verspritzen przen.

nie wylewać za kołnierz pot.

gern zechen

wylać kubeł [lub wiadro pomyj] komuś na głowę

über jdn herziehen

wylać kubeł [lub wiadro zimnej] wody komuś na głowę

mit einem Mal jdm seine Illusionen zerstören [o. rauben]

2. wylewać (rozlewać):

wylewać wino na obrus

Wein auf die Tischdecke verschütten

3. wylewać przen. pot. (wyrażać):

wylewać ból, żal

offenbaren

wylewać ból, żal

kundtun

wylewać łzy

Tränen vergießen

wylewać krokodyle łzy

Krokodilstränen weinen [o. vergießen]

4. wylewać TECHNOL.:

wylewać drogę

ausgießen

5. wylewać pot. (wywalić):

wylewać pracownika

feuern pot.

wylewać członka, ucznia

rausschmeißen pot.

II . wylewać <‑wa; f. dk. wylać> [vɨlevatɕ] CZ. cz. nieprzech.

wylewać (występować z brzegów) (rzeka)

über die Ufer treten

III . wylewać <‑wa; f. dk. wylać> [vɨlevatɕ] CZ. cz. zwr.

1. wylewać:

wylewać (rozlewać się) (woda)

sich B. ergießen

2. wylewać przen. (wylec):

tłumy wylały się na ulice

die Menschenmassen r.ż. l.mn. strömten auf die Straßen

I . wylatać <‑ta> [vɨlatatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. wylatać LOT.:

wylatać

fliegend verbringen

wylatać wiele godzin (pilot)

viele Stunden in der Luft verbringen

2. wylatać pot. (załatwić sobie coś):

wylatać

für sich herausholen pot.

wylatać awans

eine Beförderung für sich herausholen pot.

II . wylatać <‑ta> [vɨlatatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot.

1. wylatać (przebyć wiele kilometrów):

w swoim życiu pilota wylatał się do woli

in seinem Leben als Pilot r.m. ist er zur Genüge geflogen

2. wylatać (wybiegać się):

pies wylatał się po parku

der Hund r.m. hatte im Park einen ordentlichen Auslauf

wyłazić <‑zi; f. dk. wyleźć> [vɨwaʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. wyłazić:

wyłazić (wychodzić)

herauskriechen

wyłazić (wychodzić)

herauskommen

wyłazić (na coś)

hinaufkriechen

wyłazić (na coś)

hinaufkrabbeln

wyłazić ze skóry pot.

sich auf den Kopf stellen przen.

2. wyłazić (być widocznym):

wyłazić

herausgucken pot.

wyłazić

[her]vorstehen

wylepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [vɨlepjatɕ], wylepić [vɨlepitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

wylepiać

auskleben

wylepiać blachę ciastem

den Teig auf dem Backblech ausrollen

wyląg [vɨloŋk]

wyląg → wylęg

Zobacz też wylęg

wylęg <D. ‑u, l.mn. ‑i> [vɨleŋk] RZ. r.m. ZOOL.

1. wylęg (wylęganie się):

wylęg

[Aus]schlüpfen r.n.

2. wylęg (pisklęta):

wylęg

Brut r.ż.

wyłaz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vɨwas] RZ. r.m. TECHNOL.

wyłaz

Ausstieg r.m.

wylec [vɨlets]

wylec f. dk. od wylegać

Zobacz też wylegać

wylegać <‑ga; f. dk. wylec> [vɨlegatɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.

wylegać na ulice

auf die Straßen strömen

wylew <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vɨlef] RZ. r.m.

1. wylew MED.:

wylew krwi do mózgu

Schlaganfall r.m.

2. wylew (powódź):

wylew

Überschwemmung r.ż.

3. wylew przen. podn. (uzewnętrznienie uczuć):

wylew

Gefühlsausbruch r.m.

wylęg <D. ‑u, l.mn. ‑i> [vɨleŋk] RZ. r.m. ZOOL.

1. wylęg (wylęganie się):

wylęg

[Aus]schlüpfen r.n.

2. wylęg (pisklęta):

wylęg

Brut r.ż.

wylot <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vɨlot] RZ. r.m.

1. wylot:

wylot (otwór: lufy, tunelu)

Mündung r.ż.

wylot (ulicy)

Ende r.n.

przejrzeć kogoś na wylot

jdn gänzlich [o. völlig] durchschauen

znać kogoś na wylot pot.

jdn durch und durch [o. in- und auswendig] kennen pot.

2. wylot (start):

wylot

Abflug r.m.

być na wylocie (zostać zwolnionym) pot.

kurz vor der Entlassung stehen

wyleźć [vɨleɕtɕ]

wyleźć f. dk. od wyłazić

Zobacz też wyłazić

wyłazić <‑zi; f. dk. wyleźć> [vɨwaʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. wyłazić:

wyłazić (wychodzić)

herauskriechen

wyłazić (wychodzić)

herauskommen

wyłazić (na coś)

hinaufkriechen

wyłazić (na coś)

hinaufkrabbeln

wyłazić ze skóry pot.

sich auf den Kopf stellen przen.

2. wyłazić (być widocznym):

wyłazić

herausgucken pot.

wyłazić

[her]vorstehen

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „wylali“ w polsko » niemiecki słowniku

wydalić [vɨdalitɕ]

wydalić f. dk. od wydalać

Zobacz też wydalać

wydalać <‑la; f. dk. wydalić> [vɨdalatɕ] CZ. cz. przech.

1. wydalać st. urz. (usunąć):

2. wydalać zwykle cz. ndk. BIOL.:

I . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. wypalać (spalić):

2. wypalać (zrobić):

3. wypalać (wyprażyć):

4. wypalać (zostawić ślad):

5. wypalać zwykle f. dk. pot. (palnąć):

II . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] f. dk. CZ. cz. nieprzech.

1. wypalać:

2. wypalać tylko dk. pot. (udać się):

3. wypalać tylko dk. pot. (powiedzieć):

III . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

wylać [vɨlatɕ]

wylać f. dk. od wylewać

Zobacz też wylewać

I . wylewać <‑wa; f. dk. wylać> [vɨlevatɕ] CZ. cz. przech.

1. wylewać (usuwać):

2. wylewać (rozlewać):

3. wylewać przen. pot. (wyrażać):

4. wylewać TECHNOL.:

5. wylewać pot. (wywalić):

II . wylewać <‑wa; f. dk. wylać> [vɨlevatɕ] CZ. cz. nieprzech.

III . wylewać <‑wa; f. dk. wylać> [vɨlevatɕ] CZ. cz. zwr.

1. wylewać:

2. wylewać przen. (wylec):

I . wylatać <‑ta> [vɨlatatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. wylatać LOT.:

2. wylatać pot. (załatwić sobie coś):

II . wylatać <‑ta> [vɨlatatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot.

1. wylatać (przebyć wiele kilometrów):

2. wylatać (wybiegać się):

wyłazić <‑zi; f. dk. wyleźć> [vɨwaʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. wyłazić:

2. wyłazić (być widocznym):

wylepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [vɨlepjatɕ], wylepić [vɨlepitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

wyląg [vɨloŋk]

wyląg → wylęg

Zobacz też wylęg

wylęg <D. ‑u, l.mn. ‑i> [vɨleŋk] RZ. r.m. ZOOL.

1. wylęg (wylęganie się):

2. wylęg (pisklęta):

wyłaz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vɨwas] RZ. r.m. TECHNOL.

wylec [vɨlets]

wylec f. dk. od wylegać

Zobacz też wylegać

wylegać <‑ga; f. dk. wylec> [vɨlegatɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.

wylew <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vɨlef] RZ. r.m.

1. wylew MED.:

2. wylew (powódź):

3. wylew przen. podn. (uzewnętrznienie uczuć):

wylęg <D. ‑u, l.mn. ‑i> [vɨleŋk] RZ. r.m. ZOOL.

1. wylęg (wylęganie się):

2. wylęg (pisklęta):

wylot <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vɨlot] RZ. r.m.

1. wylot:

2. wylot (start):

wyleźć [vɨleɕtɕ]

wyleźć f. dk. od wyłazić

Zobacz też wyłazić

wyłazić <‑zi; f. dk. wyleźć> [vɨwaʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. wyłazić:

2. wyłazić (być widocznym):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania