I . opierać2 <‑ra; f. dk. oprzeć> [opjeratɕ] CZ. cz. przech.
1. opierać (wspierać):
II . opierać2 <‑ra; f. dk. oprzeć> [opjeratɕ] CZ. cz. zwr.
1. opierać (stawiać opór):
2. opierać (wspierać się):
3. opierać (wykorzystywać jako podstawę):
-
opierać się na dowodach/źródłach/zeznaniach
4. opierać (mieć w kimś pomoc):
-
opierać się na przyjaciołach/rodzicach