polsko » niemiecki

zakrętka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [zakrentka] RZ. r.ż.

zakrętas <D. ‑a, l.mn. ‑y> [zakrentas] RZ. r.m. pot.

zakresowy [zakresovɨ] PRZYM. podn.

Bereichs-

zakreślać <‑la> [zakreɕlatɕ], zakreślić [zakreɕlitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. (oznaczać)

zakrystia <D. ‑ii, l.mn. ‑ie> [zakrɨstja] RZ. r.ż. REL.

zakrzepły [zakʃepwɨ] PRZYM. podn.

1. zakrzepły (ścięty):

2. zakrzepły przen. (niezmienny):

zakrzewiać <‑ia> [zakʃevjatɕ], zakrzewić [zakʃevitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

zakreskować [zakreskovatɕ]

zakreskować f. dk. od kreskować

Zobacz też kreskować

kreskować <‑kuje> [kreskovatɕ] CZ. cz. przech.

1. kreskować (stawiać kreskę):

o r.n. mit Strich

2. kreskować (pokrywać kreskami):

I . zakręcać <‑ca> [zakrentsatɕ], zakręcić [zakreɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. zakręcać (zamykać):

2. zakręcać (odcinać dopływ):

3. zakręcać (zginać):

4. zakręcać (modelować):

II . zakręcać <‑ca> [zakrentsatɕ], zakręcić [zakreɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. tylko dk.

1. zakręcać (obracać się):

sich B. [um]drehen

2. zakręcać pot. (postarać się):

zakrakać [zakrakatɕ]

zakrakać f. dk. od krakać

Zobacz też krakać

krakać <kracze; cz. prz. kracz; f. dk. za‑> [krakatɕ] CZ. cz. nieprzech.

2. krakać przen.:

zakrawać <‑wa> [zakravatɕ] CZ. cz. nieprzech.

I . zakrywać <‑wa; f. dk. zakryć> [zakrɨvatɕ] CZ. cz. przech.

II . zakrywać <‑wa; f. dk. zakryć> [zakrɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zakrywać (przykrywać się):

zakropić [zakropitɕ]

zakropić f. dk. od zakrapiać

Zobacz też zakrapiać

I . zakrapiać <‑ia; f. dk. zakropić> [zakrapjatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (pić alkohol do posiłku)

II . zakrapiać <‑ia; f. dk. zakropić> [zakrapjatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

zakrystian (-ka) <D. ‑a, l.mn. ‑nie> [zakrɨstjan] RZ. r.m. (r.ż.) REL.

zakrystian (-ka)
Sakristan r.m.
zakrystian (-ka)
Küster r.m.

zakrzepica <D. ‑cy, bez l.mn. > [zakʃepitsa] RZ. r.ż. MED.

zakrzepnąć [zakʃepnoɲtɕ]

zakrzepnąć f. dk. od krzepnąć

Zobacz też krzepnąć

krzepnąć <‑nie; cz. prz. ‑nij; f. dk. s‑ [lub za‑]> [kʃepnoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. krzepnąć:

zakrzepowy [zakʃepovɨ] PRZYM. MED.

zakrzyczeć [zakʃɨtʃetɕ]

zakrzyczeć f. dk. od zakrzykiwać

Zobacz też zakrzykiwać

zakrzykiwać <‑kuje> [zakʃɨkivatɕ] CZ. cz. przech.

1. zakrzykiwać < f. dk. zakrzyczeć> <[lub zakrzyknąć]> zwykle f. dk. (krzyknąć):

2. zakrzykiwać < f. dk. zakrzyczeć> (mówić głośniej niż inni):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski