W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „wytrącanie“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

wytrzymanie: rzeczownik
wytracać: czasownik przechodni
zawracanie: rzeczownik
wytrącać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
wytrawiać: czasownik przechodni
wytrawny: przymiotnik i przysłówek
wytrwale: przysłówek

Widzisz podobne wyniki: wytrzymanie , zawracanie , wytracić , wytracać , wytrwale , wytrawny , wytrawić , wytrącić i wytrącać

wytrzymanie <D. ‑ia, bez l.mn. > [vɨtʃɨmaɲe] RZ. r.n.

coś jest nie do wytrzymania

etwas ist unerträglich

wytracać <‑ca> [vɨtratsatɕ], wytracić [vɨtratɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

wytracać prędkość:

wytracać

verlieren

zawracanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zavratsaɲe] RZ. r.n.

zawracanie głowy pot.

Belästigung r.ż.

zawracanie głowy pot.

Gerede r.n.

zawracanie kijem Wisły

Sisyphusarbeit r.ż.

zawracanie kijem Wisły

die Anstrengungen r.ż. l.mn. sind vergeblich

I . wytrącać <‑ca> [vɨtrontsatɕ], wytrącić [vɨtroɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

II . wytrącać <‑ca> [vɨtrontsatɕ], wytrącić [vɨtroɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. CHEM.

wytrącać (osad)

ausflocken

wytrącać (osad)

sich B. niederschlagen

wytrawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [vɨtravjatɕ], wytrawić [vɨtravitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

wytrawiać

einätzen

wytrawiać

[aus]beizen

wytrawny [vɨtravnɨ] PRZYM.

1. wytrawny GASTR. (opp: słodki):

wytrawny wino

trocken

2. wytrawny podn. (doświadczony):

wytrawny oszust, polityk

erfahren

wytrawny znawca

beschlagen

wytrawny znawca

profund podn.

wytrawny znawca

ausgewiesen

wytrwale [vɨtrfale] PRZYSŁ. podn.

wytrwale dążyć do celu

ausdauernd [o. beharrlich] auf ein Ziel hinarbeiten

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „wytrącanie“ w polsko » niemiecki słowniku

wytrzymanie <D. ‑ia, bez l.mn. > [vɨtʃɨmaɲe] RZ. r.n.

wytracać <‑ca> [vɨtratsatɕ], wytracić [vɨtratɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

wytracać prędkość:

zawracanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zavratsaɲe] RZ. r.n.

I . wytrącać <‑ca> [vɨtrontsatɕ], wytrącić [vɨtroɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. wytrącać (wybić):

2. wytrącać (wyrwać):

3. wytrącać CHEM.:

II . wytrącać <‑ca> [vɨtrontsatɕ], wytrącić [vɨtroɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. CHEM.

wytrawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [vɨtravjatɕ], wytrawić [vɨtravitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

wytrawny [vɨtravnɨ] PRZYM.

1. wytrawny GASTR. (opp: słodki):

2. wytrawny podn. (doświadczony):

wytrwale [vɨtrfale] PRZYSŁ. podn.

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania