polsko » niemiecki

ciekawski1 [tɕekafski] PRZYM. pot.

ciekawska [tɕekafska] RZ. r.ż.

ciekawska → ciekawski

Zobacz też ciekawski , ciekawski

ciekawski2 (-ka) <D. ‑ego, l.mn. ‑ch> [tɕekafski] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym. pot.

ciekawski1 [tɕekafski] PRZYM. pot.

ciekawie [tɕekavje] PRZYSŁ.

1. ciekawie (z zaciekawieniem):

2. ciekawie (interesująco):

nieciekawy [ɲetɕekavɨ] PRZYM.

1. nieciekawy (niewykazujący zainteresowania czymś):

2. nieciekawy (niebudzący zainteresowania):

3. nieciekawy pot. (budzący niepokój):

brenzlig pot.
prekär podn.

I . zaciekawiać <‑ia> [zatɕekavjatɕ], zaciekawić [zatɕekavitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. zaciekawiać (zainteresować):

2. zaciekawiać (wzbudzić ciekawość):

II . zaciekawiać <‑ia> [zatɕekavjatɕ], zaciekawić [zatɕekavitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. zaciekawiać (zainteresować się):

2. zaciekawiać (być ciekawym):

naciekać <‑ka; f. dk. naciec> [natɕekatɕ], nacieknąć [natɕeknoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. naciekać pot.:

2. naciekać MED.:

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski