W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „Strümpfe“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

strumień: rzeczownik
strumyk: rzeczownik
strup: rzeczownik
strupek: rzeczownik
struchleć
strunowy: przymiotnik i przysłówek
strużyny: rzeczownik
instrument: rzeczownik
struć
strug: rzeczownik
struga: rzeczownik
struna: rzeczownik
strusi: przymiotnik i przysłówek
struś: rzeczownik
strucla: rzeczownik
strudel: rzeczownik
strugać: czasownik przechodni
strużka: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: strupek , strup , strumyk , strumień , struchleć , strużka , strugać , strudel , strucla , struś , strusi , struna , struga , strug , struć , instrument , strużyny i strunowy

strumień <D. ‑enia, l.mn. ‑enie> [strumjeɲ] RZ. r.m.

1. strumień (rzeczka):

Bach r.m.

strumień wystąpił z brzegów

der Bach trat über die Ufer

2. strumień (potok: deszczu, łez):

Strahl r.m.

Strom r.m.

wylewać strumienie łez

in Tränen schwimmen [o. zerfließen] podn.

lać się strumieniami

in Strömen regnen [o. gießen]

3. strumień przen. (snop: światła):

Strahl r.m.

strumień danych

Datenstrom r.m.

strumyk <D. ‑a, l.mn. ‑i> [strumɨk] RZ. r.m.

1. strumyk (mały strumień):

Bächlein r.n.

Wasserlauf r.m.

2. strumyk (strużka):

Rinnsal r.n.

Strahl r.m.

strup <D. ‑a, l.mn. ‑y> [strup] RZ. r.m.

Schorf r.m.

Grind r.m.

strupek <D. ‑pka, l.mn. ‑pki> [strupek] RZ. r.m.

strupek zdr. od strup

Schorf r.m.

Grind r.m.

Zobacz też strup

strup <D. ‑a, l.mn. ‑y> [strup] RZ. r.m.

Schorf r.m.

Grind r.m.

struchleć [struxletɕ]

struchleć f. dk. od truchleć

Zobacz też truchleć

truchleć <‑eje; f. dk. s‑> [truxletɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.

vor Schreck erstarren

struchleć ze strachu

vor Angst erstarren

strunowy [strunovɨ] PRZYM. MUZ.

instrument strunowy

Saiteninstrument r.n.

strużyny [struʒɨnɨ] RZ.

strużyny l.mn. < D. l.mn. ‑żyn> TECHNOL.:

[Hobel]späne r.m. l.mn.

instrument <D. ‑u, l.mn. ‑y> [iw̃strument] RZ. r.m.

1. instrument (przyrząd):

instrument muzyczny

Musikinstrument r.n.

instrumenty chirurgiczne

chirurgische Instrumente ntpl

instrumenty pomiarowe

Messinstrumente ntpl

2. instrument przen. (środek służący realizacji celu):

Instrument r.n. podn.

Mittel r.n.

struć [strutɕ]

struć f. dk. od truć

Zobacz też truć

I . truć <truje; cz. prz. truj> [trutɕ] CZ. cz. przech.

1. truć < f. dk. struć> (uśmiercać):

truć kogoś czymś

jdn mit etw vergiften

2. truć:

truć (niepokoić) (myśli, obawy)

II . truć <truje; cz. prz. truj> [trutɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. truć (nawijać):

quatschen pej. pot.

2. truć (zrzędzić):

[herum]nörgeln pej.

truć komuś dupę wulg.

III . truć <truje; cz. prz. truj> [trutɕ] CZ. cz. zwr.

1. truć (popełniać samobójstwo):

sich B. vergiften

2. truć (niepokoić się):

truć się czymś

sich B. über etw B. grämen podn.

strug <D. ‑a, l.mn. ‑i> [struk] RZ. r.m. TECHNOL.

Hobel r.m.

struga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [struga] RZ. r.ż.

1. struga (ciecz: krwi, łez):

Strom r.m.

struga wody

Wasserstrahl r.m.

deszcz leje się strugami

es regnet [o. gießt] in Strömen

2. struga (strumyk):

Bach r.m.

3. struga przen. (wiązka: powietrza, światła):

Strahl r.m.

struna <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [struna] RZ. r.ż.

1. struna MUZ.:

Saite r.ż.

przeciągnąć strunę

den Bogen überspannen

przeciągnąć strunę

das vernünftige Maß überschreiten

wyprężyć się jak struna

sich B. kerzengerade aufrichten

2. struna ANAT.:

struny głosowe

Stimmbänder ntpl

3. struna ZOOL.:

struna grzbietowa

Chorda dorsalis r.ż.

strusi [struɕi] PRZYM.

Straußen-

strusie pióra

Straußenfedern r.ż. l.mn.

zwroty:

strusia polityka

Vogel-Strauß-Politik r.ż.

struś <D. ‑usia, l.mn. ‑usie> [struɕ] RZ. r.m. ZOOL.

Strauß r.m.

strucla <D. ‑li, l.mn. ‑le> [strutsla] RZ. r.ż. GASTR.

Striezel r.m.

Stollen r.m.

Stolle r.ż.

strudel <D. ‑dla, l.mn. ‑dle> [strudel] RZ. r.m. GASTR.

Strudel r.m.

strugać <‑ga> [strugatɕ] CZ. cz. przech.

1. strugać TECHNOL. (wygładzać powierzchnię):

strugać deskę

2. strugać (ociosywać):

strugać kij, palik

3. strugać (rzeźbić):

strugać figurkę

strugać wariata pot.

den Dummen spielen pot.

strugać ważniaka pot.

[sich] wichtig tun pot.

strugać ważniaka pot.

sich wichtig machen pot.

strużka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [struʃka] RZ. r.ż.

1. strużka podn. (mała struga):

Bächlein r.n.

Wasserlauf r.m.

2. strużka zwykle l.mn. pot. (wióry):

Späne r.m. l.mn.

3. strużka TECHNOL.:

[Holz]hackschnitzel r.m. lub r.n.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski