W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » hiszpański

Tłumaczenia dla hasła „zburzyłoby“ w polsko » hiszpański słowniku

(Przełącz na hiszpańsko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

zburzyć
wzburzony: przymiotnik i przysłówek
burzliwy: przymiotnik i przysłówek
oburzony: przymiotnik i przysłówek
wzburzyć
zaburzyć
przylot: rzeczownik
burzyć: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: oburzony , burzliwy , wzburzony , zburzyć , burzyć , przylot , zaburzyć i wzburzyć

zburzyć

zburzyć dk. od burzyć:

Zobacz też burzyć

I . burzyć CZ. cz. przech.

II . burzyć CZ. cz. zwr. burzyć się

1. burzyć f. dk. wz- morze:

burzyć się

agitarse

2. burzyć włosy:

burzyć się

despeluzarse

3. burzyć (złościć się):

burzyć się

indignarse

4. burzyć (buntować się):

burzyć się przeciwko czemuś

rebelarse contra algo

wzburzony PRZYM.

1. wzburzony morze:

wzburzony

revuelto

2. wzburzony człowiek:

wzburzony

agitado

burzliwy PRZYM.

1. burzliwy czas, przeszłość:

burzliwy

tempestuoso

2. burzliwy dyskusja, obrady:

burzliwy

tempestuoso

3. burzliwy oklaski:

burzliwy

cerrado

oburzony PRZYM.

oburzony

indignado

oburzony na kogoś/coś

indignado con alguien/algo

wzburzyć

1. wzburzyć dk. od wzburzać:

2. wzburzyć dk. od burzyć:

Zobacz też wzburzać , burzyć

I . wzburzać < f. dk. wzburzyć> CZ. cz. przech.

1. wzburzać wodę:

wzburzać

revolver

2. wzburzać człowieka:

wzburzać

agitar

II . wzburzać < f. dk. wzburzyć> CZ. cz. zwr. wzburzać się

1. wzburzać morze:

wzburzać się

revolverse

2. wzburzać człowiek, umysł:

wzburzać się

removerse

I . burzyć CZ. cz. przech.

1. burzyć f. dk. z- dom, mur:

burzyć

demoler

2. burzyć f. dk. z- przen. spokój, porządek:

burzyć

perturbar

3. burzyć f. dk. wz- (zaburzać porządek):

burzyć włosy

despeluzar

burzyć włosy

despelucar

burzyć wodę

agitar

II . burzyć CZ. cz. zwr. burzyć się

1. burzyć f. dk. wz- morze:

burzyć się

agitarse

2. burzyć włosy:

burzyć się

despeluzarse

3. burzyć (złościć się):

burzyć się

indignarse

4. burzyć (buntować się):

burzyć się przeciwko czemuś

rebelarse contra algo

zaburzyć

zaburzyć dk. od zaburzać:

Zobacz też zaburzać

zaburzać < f. dk. zaburzyć> CZ. cz. przech.

1. zaburzać równowagę:

zaburzać

perturbar

2. zaburzać spokój:

zaburzać

turbar

przylot <D. -tu> RZ. r.m.

przylot ptaków, samolotu:

przylot

llegada r.ż.

I . burzyć CZ. cz. przech.

1. burzyć f. dk. z- dom, mur:

burzyć

demoler

2. burzyć f. dk. z- przen. spokój, porządek:

burzyć

perturbar

3. burzyć f. dk. wz- (zaburzać porządek):

burzyć włosy

despeluzar

burzyć włosy

despelucar

burzyć wodę

agitar

II . burzyć CZ. cz. zwr. burzyć się

1. burzyć f. dk. wz- morze:

burzyć się

agitarse

2. burzyć włosy:

burzyć się

despeluzarse

3. burzyć (złościć się):

burzyć się

indignarse

4. burzyć (buntować się):

burzyć się przeciwko czemuś

rebelarse contra algo

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „zburzyłoby“ w polsko » hiszpański słowniku

zburzyć

zburzyć dk. od burzyć:

Zobacz też burzyć

I . burzyć CZ. cz. przech.

1. burzyć f. dk. z- dom, mur:

2. burzyć f. dk. z- przen. spokój, porządek:

3. burzyć f. dk. wz- (zaburzać porządek):

II . burzyć CZ. cz. zwr. burzyć się

1. burzyć f. dk. wz- morze:

2. burzyć włosy:

3. burzyć (złościć się):

4. burzyć (buntować się):

wzburzony PRZYM.

1. wzburzony morze:

2. wzburzony człowiek:

burzliwy PRZYM.

1. burzliwy czas, przeszłość:

2. burzliwy dyskusja, obrady:

3. burzliwy oklaski:

oburzony PRZYM.

wzburzyć

1. wzburzyć dk. od wzburzać:

2. wzburzyć dk. od burzyć:

Zobacz też wzburzać , burzyć

I . wzburzać < f. dk. wzburzyć> CZ. cz. przech.

1. wzburzać wodę:

2. wzburzać człowieka:

II . wzburzać < f. dk. wzburzyć> CZ. cz. zwr. wzburzać się

1. wzburzać morze:

2. wzburzać człowiek, umysł:

I . burzyć CZ. cz. przech.

1. burzyć f. dk. z- dom, mur:

2. burzyć f. dk. z- przen. spokój, porządek:

3. burzyć f. dk. wz- (zaburzać porządek):

II . burzyć CZ. cz. zwr. burzyć się

1. burzyć f. dk. wz- morze:

2. burzyć włosy:

3. burzyć (złościć się):

4. burzyć (buntować się):

zaburzyć

zaburzyć dk. od zaburzać:

Zobacz też zaburzać

zaburzać < f. dk. zaburzyć> CZ. cz. przech.

1. zaburzać równowagę:

2. zaburzać spokój:

przylot <D. -tu> RZ. r.m.

przylot ptaków, samolotu:

I . burzyć CZ. cz. przech.

1. burzyć f. dk. z- dom, mur:

2. burzyć f. dk. z- przen. spokój, porządek:

3. burzyć f. dk. wz- (zaburzać porządek):

II . burzyć CZ. cz. zwr. burzyć się

1. burzyć f. dk. wz- morze:

2. burzyć włosy:

3. burzyć (złościć się):

4. burzyć (buntować się):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania