polsko » francuski

zburzyć

zburzyć dk. od burzyć:

Zobacz też burzyć

I . burzyć CZ. cz. przech.

1. burzyć z- (rozwalać):

2. burzyć z- spokój, porządek:

3. burzyć wz- (poruszać):

II . burzyć <wz-> CZ. cz. zwr.

2. burzyć (złościć się):

3. burzyć (buntować się):

wzburzony PRZYM.

1. wzburzony morze:

agité(e)

2. wzburzony człowiek:

excité(e)

burzliwy PRZYM.

wzburzyć

wzburzyć dk. od wzburzać:

Zobacz też wzburzać

I . wzburzać <wzburzyć> CZ. cz. przech.

1. wzburzać wodę:

2. wzburzać człowieka:

II . wzburzać <wzburzyć> CZ. cz. zwr.

1. wzburzać (morze):

2. wzburzać (człowiek, umysł):

zaburzyć

zaburzyć dk. od zaburzać:

Zobacz też zaburzać

zaburzać <zaburzyć> CZ. cz. przech.

przylot RZ. r.m.

I . burzyć CZ. cz. przech.

1. burzyć z- (rozwalać):

2. burzyć z- spokój, porządek:

3. burzyć wz- (poruszać):

II . burzyć <wz-> CZ. cz. zwr.

2. burzyć (złościć się):

3. burzyć (buntować się):

oburzający PRZYM.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | English | Français | Italiano | Polski