niemiecko » polski

strụbbelig [ˈʃtrʊbəlɪç] PRZYM.

stru̱deln [ˈʃtruːdəln] CZ. cz. nieprzech.

strụbblig PRZYM.

strubblig → strubbelig

Zobacz też strubbelig

strụbbelig [ˈʃtrʊbəlɪç] PRZYM.

brạbbeln [ˈbrabəln] CZ. cz. przech. pot.

drịbbeln [ˈdrɪbəln] CZ. cz. nieprzech. SPORT

I . krạbbeln [ˈkrabəln] CZ. cz. nieprzech. +sein

II . krạbbeln [ˈkrabəln] CZ. cz. przech. (kitzeln)

I . krịbbeln [ˈkrɪbəln] CZ. cz. nieprzech.

2. kribbeln +sein (wimmeln):

II . krịbbeln [ˈkrɪbəln] CZ. bezosob.

a̱u̱f|ribbeln CZ. cz. przech. REG

aufribbeln → aufräufeln

schwạbbeln [ˈʃvabəln] CZ. cz. nieprzech.

1. schwabbeln pot. (zittern):

2. schwabbeln REG pej. (schwätzen):

paplać pot.

Strụbbelkopf <‑[e]s, ‑köpfe> RZ. r.m. pot.

2. Strubbelkopf (Mensch):

rozczochraniec r.m. pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski