entrụ̈cken* CZ. cz. przech. podn.
1. entrücken (einer Sache entziehen):
2. entrücken (in einen anderen Zustand versetzen):
-
die jahrelange Beschäftigung mit metaphysischen Dingen hatte sie ganz der Realität entrückt
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Wyślij nowe hasło.