niemiecko » polski

I . ụnpersönlich PRZYM.

2. unpersönlich JĘZ.:

II . ụnpersönlich PRZYSŁ.

Rẹchtspersönlichkeit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. PR.

entwe̱i̱chen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. entweichen (austreten):

uchodzić [f. dk. ujść] [z czegoś]

2. entweichen (fliehen):

entwịchen CZ. cz. nieprzech.

entwichen pp von entweichen

Zobacz też entweichen

entwe̱i̱chen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. entweichen (austreten):

uchodzić [f. dk. ujść] [z czegoś]

2. entweichen (fliehen):

entse̱u̱chen* [ɛnt​ˈzɔɪçən] CZ. cz. przech.

entwịschen* [ɛnt​ˈvɪʃən] CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

II . enttä̱u̱schen* CZ. cz. nieprzech. (Sportler, Auto, Elektrogerät)

e̱helichen [ˈeːəlɪçən] CZ. cz. przech. a. żart. alt

hö̱chstpersö̱nlich [ˈ--​ˈ--] PRZYSŁ.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przetłumacz "entpersönlichen" w innych językach

Definicje "entpersönlichen" w słownikach niemiecki


Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski