W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „sgolven“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

gol·ven: czasownik
dol·ven: czasownik
del·ven: czasownik
kal·ven: czasownik
wel·ven: czasownik
vol·vet: przymiotnik i przysłówek
gol·ving: rzeczownik
bo·ven: przysłówek
do·ven: czasownik
ga·ven: czasownik
ge·ven: czasownik
lo·ven: czasownik
ro·ven: czasownik

Widzisz podobne wyniki: golven , dolven , roven , loven , geven , gaven , doven , boven , golving , volvet , welven , kalven i delven

gol·ven <golfde, h. gegolfd> [ɣɔlvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. golven:

golven (een golfbeweging vertonen)

sich wellen

golven (krachtig)

wogen

golven (krachtig)

wallen form.

een golvende beweging

eine wellenförmige Bewegung

een golvend gewaad

ein wallendes Gewand

golvend haar

wellige(s) Haar r.n.

golvend haar (lang, loshangend)

wallende(s) Haar r.n.

een golvend lijntje

eine geschlängelte Linie

een golvend terrein

ein welliges Gelände

2. golven (met, (als) in golven stromen):

golven

strömen

het bloed golfde uit haar mond

das Blut strömte aus ihrem Mund

dol·ven CZ.

dolven 3. os. l.mn. cz. prz. van delven

Zobacz też delven

del·ven <dolf/delfde, h. gedolven> [dɛlvə(n)] CZ. cz. przech.

del·ven <dolf/delfde, h. gedolven> [dɛlvə(n)] CZ. cz. przech.

1. delven (graven):

delven

graben

delven

schaufeln

delven

ausheben

een kuil delven

eine Grube ausheben

2. delven (uitspitten):

delven

ausgraben

3. delven mijnw.:

delven

fördern

ertsen delven

Erze fördern

kal·ven <kalfde, h. gekalfd> [kɑlvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

kalven

kalben

wel·ven <welfde zich, h. zich gewelfd> [wɛlvə(n)] CZ. wk ww

welven zich welven:

welven

sich wölben

vol·vet [vɔlvɛt] PRZYM.

volvet

vollfett

gol·ving <golving|en> [ɣɔlvɪŋ] RZ. r.ż.

1. golving (het golven):

golving

Welligkeit r.ż.

2. golving (plaats):

golving

Wellung r.ż.

golving

Welle r.ż.

bo·ven¹ [bovə(n)] PRZYSŁ.

1. boven (op een hoger gelegen plaats):

boven ook przen.

oben

boven aan de lijst

obenan auf der Liste

naar boven gaan

hinaufgehen

hij is boven over het dak geklommen

er ist über das Dach geklettert

hij is de operatie te boven

er hat die Operation überstanden

dat gaat mijn verstand te boven

das geht über meinen Verstand

hij is het verlies te boven (gekomen)

er hat den Verlust überwunden

tot boven aan toe

bis oben

van boven tot onderen

von oben bis unten

iets van boven af beginnen

etw von oben her beginnen

boven was het uitzicht fantastisch

oben war die Aussicht fantastisch

zie boven

siehe oben

2. boven:

boven (op de bovenverdieping)

oben

boven (naar boven; naar spreker toe)

herauf

boven (van spreker vandaan)

hinauf

iem boven laten

jdn heraufkommen lassen

iem boven laten pot.

jdn herauflassen

3. boven (aan de oppervlakte):

boven

herauf

boven

hinauf

Oranje boven!

hoch Oranien!

do·ven¹ <doofde, h. gedoofd> [dovə(n)] CZ. cz. przech.

1. doven (blussen, uitdoen):

doven

(aus)löschen

2. doven (geluiden):

doven

dämpfen

ga·ven CZ.

gaven 3. os. l.mn. cz. prz. van geven¹, geven², geven³

Zobacz też geven , geven , geven

ge·ven³ <gaf zich, h. zich gegeven> [ɣevə(n)] CZ. wk ww

geven zich geven:

zich aan iem/iets geven

sich jdm/einer Sache hingeben

zich gewonnen geven

sich geschlagen geben

zich bij het spel volledig geven

bei dem Spiel sein Letztes geben

ge·ven² <gaf, h. gegeven> [ɣevə(n)] CZ. cz. przech.

1. geven:

geven (schenken)

geben

geven (bij inzameling vooral)

spenden

(aan) iem iets geven

jdm etw geben

iets is iem niet gegeven (geen gave)

etw ist jdm nicht gegeben

iets is iem niet gegeven (niet gegund)

etw ist jdm nicht vergönnt

2. geven (aanreiken):

geven

geben

geven

reichen

iem te drinken geven

jdm zu trinken geben

kun je me het zout geven?

kannst du mir das Salz geben?

3. geven (ter beschikking stellen):

geven

geben

geef acht!

stillgestanden!

hij gaf me een duidelijk beeld van het probleem

er verdeutlichte mir das Problem sehr eindringlich

een kind de borst geven

einem Kind die Brust geben

iets er aan geven (opgeven)

etw an den Nagel hängen pot.

iem een hand geven

jdm die Hand geben

iets in reparatie geven

etw zur Reparatur geben

iem inlichtingen geven

jdm Auskunft geben [o. erteilen]

iem iets te verstaan geven

jdm etw zu verstehen geben

ik zou er wat voor geven te weten …

was gäbe ich darum zu erfahren, …

iem vuur geven

jdm Feuer geben

4. geven (toebrengen):

geven

geben

les geven (aan iem)

(jdn) unterrichten

les geven (aan iem)

(jdm) Unterricht erteilen

de rechter gaf hem vijf maanden

der Richter verurteilte ihn zu fünf Monaten Haft

het huis een verfje geven

das Haus neu streichen

5. geven (toekennen):

geven

geben

iem gelijk/ongelijk geven

jdm recht/unrecht geben

ik geef hem nog geen vijftig

ich schätze ihn auf unter fünfzig

6. geven (veroorzaken):

geven

geben

antwoord geven

antworten

de partij gaf een beeld van verscheurdheid te zien

die Partei bot ein Bild der Zerrissenheit

wat geeft dat nou?

was macht das schon?

dat verhaal geeft te denken

diese Geschichte gibt zu denken

dat gaf hem een schok

das versetzte ihm einen Schock

een schreeuw geven

einen Schrei ausstoßen

veel werk geven

viel Arbeit machen

7. geven:

geven (opleveren)

geben

geven (rente, winst)

bringen

de koe geeft geen melk meer

die Kuh gibt keine Milch mehr

wat zal de toekomst geven?

was wird die Zukunft bringen?

de berekening gaf de volgende uitkomst

die Berechnung ergab folgendes Ergebnis

8. geven (met ‘om’: gesteld zijn op):

geven

mögen +B.

niets om iem/iets geven

sich C. nichts aus jdm/etw machen

hij gaf veel om zijn dochter

er mochte seine Tochter sehr

ge·ven¹ <gaf, h. gegeven> [ɣevə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. geven:

geven (schenken)

geben

geven (bij inzameling vooral)

spenden

eens gegeven, blijft gegeven przysł.

geschenkt ist geschenkt

te geven en te nemen

zu geben und zu nehmen

2. geven (erg, hinderlijk zijn):

geven

machen

dat geeft niet

das macht nichts

ge·ven¹ <gaf, h. gegeven> [ɣevə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. geven:

geven (schenken)

geben

geven (bij inzameling vooral)

spenden

eens gegeven, blijft gegeven przysł.

geschenkt ist geschenkt

te geven en te nemen

zu geben und zu nehmen

2. geven (erg, hinderlijk zijn):

geven

machen

dat geeft niet

das macht nichts

lo·ven <loofde, h. geloofd> [lovə(n)] CZ. cz. przech.

1. loven:

loven (prijzen)

preisen

loven (prijzen)

loben

loven (sterk)

rühmen

loven (officieel)

belobigen

iems ijver loven

jds Eifer loben [o. preisen]

iem om iets loven

jdn für [o. wegen] etw loben

2. loven:

loven (m.b.t. God)

loben

loven (m.b.t. God)

(lob)preisen

loven (met gezangen loven)

lobsingen +C.

loven en bieden

handeln

loven en bieden pej.

feilschen

ro·ven <roofde, h. geroofd> [rovə(n)] CZ. cz. przech.

roven

rauben

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Tłumaczenia dla hasła „sgolven“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

gol·ven <golfde, h. gegolfd> [ɣɔlvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. golven:

2. golven (met, (als) in golven stromen):

dol·ven CZ.

dolven 3. os. l.mn. cz. prz. van delven

Zobacz też delven

del·ven <dolf/delfde, h. gedolven> [dɛlvə(n)] CZ. cz. przech.

1. delven (graven):

2. delven (uitspitten):

3. delven mijnw.:

del·ven <dolf/delfde, h. gedolven> [dɛlvə(n)] CZ. cz. przech.

1. delven (graven):

2. delven (uitspitten):

3. delven mijnw.:

kal·ven <kalfde, h. gekalfd> [kɑlvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

wel·ven <welfde zich, h. zich gewelfd> [wɛlvə(n)] CZ. wk ww

welven zich welven:

vol·vet [vɔlvɛt] PRZYM.

gol·ving <golving|en> [ɣɔlvɪŋ] RZ. r.ż.

1. golving (het golven):

2. golving (plaats):

bo·ven1 [bovə(n)] PRZYSŁ.

1. boven (op een hoger gelegen plaats):

2. boven:

3. boven (aan de oppervlakte):

do·ven1 <doofde, h. gedoofd> [dovə(n)] CZ. cz. przech.

1. doven (blussen, uitdoen):

2. doven (geluiden):

ga·ven CZ.

gaven 3. os. l.mn. cz. prz. van geven¹, geven², geven³

Zobacz też geven , geven , geven

ge·ven3 <gaf zich, h. zich gegeven> [ɣevə(n)] CZ. wk ww

geven zich geven:

ge·ven2 <gaf, h. gegeven> [ɣevə(n)] CZ. cz. przech.

1. geven:

2. geven (aanreiken):

3. geven (ter beschikking stellen):

4. geven (toebrengen):

5. geven (toekennen):

6. geven (veroorzaken):

7. geven:

8. geven (met ‘om’: gesteld zijn op):

ge·ven1 <gaf, h. gegeven> [ɣevə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. geven:

2. geven (erg, hinderlijk zijn):

ge·ven1 <gaf, h. gegeven> [ɣevə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. geven:

2. geven (erg, hinderlijk zijn):

lo·ven <loofde, h. geloofd> [lovə(n)] CZ. cz. przech.

1. loven:

2. loven:

ro·ven <roofde, h. geroofd> [rovə(n)] CZ. cz. przech.

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

bo·ven¹ [bovə(n)] PRZYSŁ.

do·ven¹ <doofde, h. gedoofd> [dovə(n)] CZ. cz. przech.

ge·ven³ <gaf zich, h. zich gegeven> [ɣevə(n)] CZ. wk ww

ge·ven² <gaf, h. gegeven> [ɣevə(n)] CZ. cz. przech.

ge·ven¹ <gaf, h. gegeven> [ɣevə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ge·ven¹ <gaf, h. gegeven> [ɣevə(n)] CZ. cz. nieprzech.